We bouwen een deel
Van het decor
De zon schijnt nog
We worden als kinderen
Zo bruin
Ik stel de
Powertowers
En hang het licht
Geluid
Zetten we samen
Testen en
Eten
De zenuwen beginnen
Ze houdt mijn hand vast
Ik ben blij met haar
Als mijn eigen regisseuse
Na een uur komt het eerste
Publiek de tribune op
Ik heb het stuk van
Haar terug gekregen
Ik zit tussen het publiek
En wacht tot de voice over
Klaar is en dan
Moet ik
Speel mijn monoloog
Uit en bouw mijn huis
Daarna loop ik de zee in
En verdwijn
Maar niet voor haar
Nooit
Voor Herma
Han$ 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten