Mijn ogen verdwijnen
Langzaam in
De tattoo
Op haar wang
De zee ruist
En lokt op
De achtergrond
Hard zand
We naderen
En onze lippen
Raken elkaar
In een vurige zoen
We weten
Het besluit is gemaakt
In de verte ligt
De boot al klaar
Samen duwen we
Onze kleine
Woonwagen
Over het harde zand
Vele kilometers
Zullen anders vertaalt
In zeemijlen
Het is slechts rekenen
Ik reken nog maar
In één maat
De liefde
Voor haar
Morgen zullen we
De wilde golven
Gaan kruisen
Op weg naar
De eeuwige, vurige liefde
Han$ 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten