Hij zit in
De stack
Ergens verborgen
Maar eens trek
Je hem
En je staat
Te kijken
Wat je tegen komt
Hij is lief
Warm en zorgend
En afhankelijk
Van de handen
Die hem beroeren
Hij is niet niks
Één na hoogste
Maar wil dat
Stiekem niet
Toch is zo
Bepaald
En indien niet gespeeld
Rust hij op
De stapel
En denkt
Zijn eigen strategie
Als kaart is hij eenzaam
In het leven nooit
Alleen
Het is een vreemd
Leven maar
Hij moet
Er maar doorheen
Tevreden in de handen
Van de vrouwen
Uit hetzelfde spel
Han$ 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten