Vrienden

Nooit geweten
Al die vrienden
Zo mooi
Zo lief

Zo zwaar
Zo ongelooflijk
Zo verbazing
Zo zon

Zo eindelijk
Zo niet meer
Alleen
Zo dankbaar

Voor alle
Woorden
Die mijn oren
Mochten slikken

Ik hou van water
En van aarde
Maar meest nog
Van mijn vrienden

Besef komt
Altijd later
Dat besef
Ik nu

Het neemt wat
Maar die ene
Spande
De kroon

Ze is op mijn netvlies
Gegraveerd
Laat ik eindelijk
En voor het eerst

Van mijzelf leren houden

Han$ 2010