Zittend aan de haven
Denk ik na
Kijk het water
De rimpeling
Zie het vermogen
Zowel van water
Als van schepen
Denk mijn vroeger
Loosdrecht, eerste plas
Mijn jong, onschuldig
Spiegel en zie
Mijn leeftijd
Haar jong, naast mij
Rood en veel
Hart en speel
Haar bang voor de omarming
Steigers, water en schepen
De mensen op de kade
Ik zie alleen
Haar mooi
Droom verder
En geloof
In samen
Bos en water
Ze smaakt naar herfst
Ik weet want geproefd
Gestolen moment
Maar oh zo mooi
Ze is mijn muze
Ik voel voor haar
Wat niemand anders
Kan voelen
Ik kan van haar houden
Zoals niemand anders kan
Voor Zoë
Han$ September 2008.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten