In mijn hoofd
Zie ik haar staan
Op het strand
Heel ver weg
Maar op mijn
Netvlies groot
Wij smelten
Tot één
Voel haar denken
Denk haar voelen
En hoop
Wederzijds
We zijn zo mooi
Dat zie ik
Van bovenaf
En geloof
In de twee eenheid
Die ons nu
Nog wordt ontnomen
Door verleden
Samen
Want niet anders
Langs de vloedlijn
Beider gedachten
We kijken om
100 meter
Onze voetstappen
In het natte zand
Lijken één
En niet gewend
Aan dit gevoel
Lopen we door
Horizon
Ver weg
Ik hoop
Dat we het halen
Want
Ondanks alles
Één
Han$ 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten