04.00, duister
Water kabbelt
tegen mijn vriend
de Dijk
Ik rij, te hard
koplampen leiden
en ik geloof
in kunnen en techniek
Zo juist het warm
Verlaten, verruild
Noodgedwongen
niet mijn keus
Stop voor een blik
over het mij
zo vertrouwde
water. Slokje, sjekkie
Boeien knipperen
Vriendelijk naar mij
Knipper terug
Want bekend
Dan weer terug
Die vreemde warmte in
Zo artificieel
Zo anders
Elke meter die ik rij
Verwijdert mij
Van mijn lief
mijn mooi
A27 heeft niets
te bieden
dulle droge weg
A1 net zomin
Afslag, nog een stukje
Dan ben ik weer thuis?
Han$ 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten