De ene telefoon
Belt de ander
Diepe gesprekken
Over vergane wat eens
Leek op glorie
Nu duisternis
Niet gegund
Zeker niet verdient
Pratende lippen
Luisterend oor
Telefoon is geduldig
Maar voelt toch
Diepe triest
Materie is bekend
Maar schokt
Toch altijd weer
De gun van liefde
De hel van herkenning
De drank die het neemt
Om boven gevoel
Van diepe ellende
Uit de put
Te kunnen
Zwemmen
De hoop van maanden
Op dat beetje geluk
In drie weken versplinterd
In drie weken stuk
Altijd een vriend
Dat weet de telefoon
Maar voor nu
Blijft het tranen telefoon
Han$ 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten