Peins op steen
Voor me water
Rimpels van wind
En van denk op mijn voorhoofd
Alles passeert
Mijn leven tolt mijn hoofd
Ik zie de eenden
Witte en donkere
Stippen op het water
Zij hebben het
Antwoordt ook niet
Wat ik ook denk
Geen uitweg
Alleen het pad
Door het park
Waar mijn hart
Lopend zoek ik
Naar de uitweg
Waarvan ik weet
Dat hij niet bestaat
Duister omringt mij
Bankje boven aan de Kom
Sjekkie en mijmer
Later besef
De enige nooduitgang
Ben ikzelf
Han$ 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten