Stilte van niet Kunnen

Mijn hoofd
Dolt mij
Ik schrijf maar
En weet niet

Waar ik heen
Moet, zoekend
Het is weer zover
Maar dit ken ik niet

Het is vreemd, mooi
Maar kan niet
En ik weet
Maar toch

Wil blijft
Want te mooi
Maar de mogelijkheid
Ver weg

Dus droom ik
Verder in mijn hoofd
En geniet daar van
Afstand en

Toch weer niet
Want gesprekken
Zo herkenbaar
Zo achttien

Kortom
Mijn hoofd dolt
Het is de stilte
Van niet kunnen

Han$ 2009

Tranen Telefoon

De ene telefoon
Belt de ander
Diepe gesprekken
Over vergane wat eens

Leek op glorie
Nu duisternis
Niet gegund
Zeker niet verdient

Pratende lippen
Luisterend oor
Telefoon is geduldig
Maar voelt toch

Diepe triest
Materie is bekend
Maar schokt
Toch altijd weer

De gun van liefde
De hel van herkenning
De drank die het neemt
Om boven gevoel

Van diepe ellende
Uit de put
Te kunnen
Zwemmen

De hoop van maanden
Op dat beetje geluk
In drie weken versplinterd
In drie weken stuk

Altijd een vriend
Dat weet de telefoon
Maar voor nu
Blijft het tranen telefoon

Han$ 2009

Geboren

Je bent geboren
Om over de horizon
En verder
Te kijken

Te creëren
Wat anderen proberen
Maar niet bereiken
Hoog in de lucht

Innoverend
Inspirerend
En sociaal
Zijn

Leren en toepassen
Met je naasten
En dan moois
Maken

Voor hen die
het niet kunnen
Maar toch doen
En doorzetten

Tot je er bij
Neervalt
Tot het leven geweken
En je na laat

Langzaamaan
voel ik mij
Weer
Geboren

Han$ 2009

Waakslaap

Ik weet dat
’s Nachts wanneer
Ik slaap
Er veel mensen

Waken over mij
Het zijn mijn
Vrienden die
Eens leefden

Zorgvuldig sturen
Zij mijn dromen
Zodat ik ook wel eens
Leuk wakker word

Geduldig wachten
En volgen
Zij mij omdat zij
Weten dat ik

Ooit één van hen zal zijn
Voor onbepaalde tijd
Want soms verdwijnt
Er eentje

Die gaat weer terug
Om de rest te helpen
In dit zware bestaan
Eens zal het mijn

Beurt zijn en zal ik later
Ook weer
Terugkeren
Ze weten dat ik kom

Nu is het waakslaap

Han$ 2009

Deur

Ik doe de deur dicht
En sluip over de
Galerij
Mijn weg

Naar buiten
Wind heb ik nodig
Om mijn hoofd
Leeg te blazen

De ellende
Heeft lang
Genoeg geduurd
Weg gedachten

Dan de regen
Geselt mijn ziel
Spoelt me schoon
Ik zijg neer op een akker

En laat me doorweken.
Terugweg stil
Drie uur
’s Nachts

Loop ik over
De galerij
Doe mijn deur
Open en
Binnen

Ik sluit de deur
Maar niet mijn hoofd

Onmacht

Han$ 2009

Stilte voor de Storm

Iets in mij
Vecht mij
Tegen
Pijn

Terwijl het mooi
Zou moeten zijn
Misschien ooit
Als ik dit overleef

Leidt het tot
Het lief
En het gevecht
Wat ik voor ogen heb

Voor nu is het
Adoratie
Op afstand
In relatieve stilte

Het sloopt hoop
En bouwt op
Het slingert
En kan niet

Maar diep in de verte
Zie ik
Stilte voor de Storm

Han$ 2009

Bruin

Wondere wereld
Getijden gevoelig
Seizoenen vliegen
Voorbij

Nu worden de bladeren
Bruin en alles
Sterft af
Mooie beweging

Lente en zomer
Wordt ik bruin
Nu tanende
Nu natuur

Eigenlijk tegenstelling
En toch waarheid
Zon zakt
Langzaam over mijn kavel

Zit op mijn terras
En weet
Van gure wind
En regen

Tijd voor een kaars

Han$ 2009

Verhalen van Vroeger

Ik zit
En luister
Naar verhalen
Van vroeger

Lijkt eeuwen
Geleden
Maar is voor een deel
Ook mijn jeugd

Ik realiseer
Dat mensen
Veel kunnen
Meemaken

Beleving
Altijd weer anders
Maar altijd
Mooi en dierbaar

Ik geniet
En teken op
In mijn
Hoofd

’s Avonds in mijn bed
Overdenk ik
En probeer vorm
Te geven

Alle informatie
Is waardevol
En zou opgetekend
Moeten worden

Want het gaat om
Verhalen van Vroeger

Han$ 2009

Belastingontduiking

Schuldig ben ik
Heel schuldig
Ik weet
En voel me zwart

Al die tijd
Heb ik geweten
Eens zou er
Iemand opstaan

Die mij
Vuige hond
Zou
Ontmaskeren

Jarenlang
Liet ik mijn vrouwen
Zonder hoofddoekje
Lopen, soms een steeg

Vluchten naar de
Meest onheuse plekken
Always on
The run

Maar nu is
Het verhaalt
Door blondielocks
Vandaag werd ik ontmaskert

Ik zal jaren krom liggen
Om deze schuld in te lossen
Morgen blauwe brief
En dan is het gedaan

Hoofddoekjes belasting!

Ik ben al jaren schuldig

Han$ 2009

Stilte in mijn Hart

Zachtjes waait
De wind
En fluistert
In mijn oren

Verhalen van
Verre oorden
Met de mooiste
Woorden

Die ik ooit
Heb gehoord
Soms is het
Stil

Dan heeft de wind
Geen woorden
En zwijgt
Gepast

Dat is de tijd
Dat ik kan slapen
Mijn eigen wind
De vrijheid laten

In mijn eigen
Domein
Mijn eigen hoofd
Waar alles ontstaat

Dan pas voel ik
De Stilte in mijn hart

Han$ 2009

Rood in Blauw

Prinsjesdag
Groot vertoon
Folklore
Mag blijkbaar

Veel geld kosten
Bezuinigingen worden
Later duidelijk
Voor mij onbegrijpelijk

Nimmer hoorde ik
Een doorgestudeerde
Koningin zo’n
Leeg en duur praatje houden

De eerste paar rijen
Dreigen in slaap
Er word zelfs
Mobiel

De rede is
Ronduit bedreigend
Voor het
Nederlands volk

Treurig wendt ik
Mij af
Het echte rood
Is niet meer

Het wordt weer tijd voor

Rood in Blauw

Han$ 2009

Blonde Spijkerbroek

Winkelstraat
Kijk etalages
Tot zij
Blond voorbij

Ik kijk
En geniet
Van
Mooi

Dan weer
Huis en stil
Netvlies blijft
Gegrift door haar

Taal in mijn
Oren, ruist na
Respectvol
Zwijg ik mijn Amsterdams

Dan bel
Voor deur open
En ik stil
Kijk en zie

Blonde spijkerbroek

Han$ 2009

Zon Weigert

Dag grauw
Grijs om me heen
Bomen bruinen
Blad dat valt

Frisser voordeur
Grijze galerij
Jas komt langs
Beetje regen

Schuttingen donkerder
Herfst is bezig
Met het overnemen
Van mijn gevoel

Hier en daar
Een lichtpuntje
En een kaars
Al weet ze het niet

Ik schrijf
Eenzaam door
Bevalt me wel
Soms

Misschien ooit
Iets samen
Dan zal de zon
Niet meer weigeren

Han$ 2009

Roos

Uit een vaas
Kijkt ze me aan
Weet niet echt
Wat ze ziet

Weet niet wat
Ik denk
Maar toch
Mooi

Ik praat gele roos
En zorg mijn
Zorgen weg
Leeg hoofd

Bed en droom
Woelig, toch
Nat wakker
Maar weet

Morgen is ze
Er weer
En kan ik mijn
Ziel weer kwijt

Mijn gele roos

Han$ 2009

Verloren Liefde

Snelweg meisje
Met een probleem
Motormuis
Maar opeens

Niet alleen
Incasseren
Niet iedereen
Gegeven

Man tegen over
Het goud dat
Je nooit
Is gegund

Schittert
Te fel
Onhandelbaar
Te warm

Weet
Wat je weg gooit
Het verdriet groot
Van beide kanten

Verloren liefde

Han$ 2008

Jankend Mooi

Zittend achter
Schrijf ik
Het ene
Na de andere

Mijn tranen
Vloeien mijn
Wijn over
Mijn toetsenbord

Alles passeert
Mijn revue
Mijn leven
Voorbij

Zal voortaan
Een ander zijn
En toch
Mezelf

Ik lees terug
En zie en voel
Al lezend
Het is jankend mooi

Han$ 2009

Vrede van Gemis

Stille kamer
Lege muziek
Geen zaal
Geen publiek

De mis van vrouw
Ebt
En toch weer
Vloed

De spiegel
Ziet alleen mijzelf
Bed belegen door
Een zonderling

Zwerven in
Mijn hoofd
Op zoek naar
Nieuwe ideeën

Late gedichten
Veel schrijf
Honger naar
Die ander

Kaars aan
En stilte
Veel gedachten
Over hoe

Vrede van gemis

Han$ 2009

Gebroken

Veel mensen
Hebben mij lief
Gehad
Veel gebroken

Lijdt tot
Kluizenaar en
Voornamelijk
Ongeloof

Kwestie van eigen warmte
Eigen ongedeeld
’s morgens alleen
’s Nachts verdoofd

Supermarkt lijkt
Voller
Dan alleen
Keuken lijkt groter

Mijn ogen
Zien anders
Dan waanneer
Ochtendtwee

Soms voelt gebroken

Gebroken


Han$2009

Galerij

Wandelend door
Mijn galerij
Zie ik mijn
Werk voorbij

Ik zoek en graaf
Naar moois
Eens ontstaan
Uit liefde

Niet alles is
Er nog
Helft verbrand
In wilde toorn

Van de kunstenaar
Zich warmend aan
Zijn werk
Zijn figuurlijk as

Reinigende pijn
Stoeltje, glas wijn
Drie uur
Warme oliedrum

Los van mijn verleden
Begin ik aan een nieuw
Sta op en wandel
De rook in mijn haar

Mijn nieuwe Galerij
Tegemoet

Han$ 2009

Opruimen

Wordt wakker in
De puinhoop
Van mijn
Warrig hoofd

Staar en denk
Plafond
Trap het dekbed
Van mij af

Ongeleid theaterbeest
Wat ik ben
Begint met
Opruimen, schoonmaken

Langzaam werk ik me
Door mijn eigen
Gecreëerde gevangenis
Heen, bezem en stofdoek

Na een paar uur
Kijk ik om mij heen
Tevreden maar ook
Wat aangeslagen

Vragen schieten
Maar mijn hoofd
Heeft nog steeds
Geen antwoorden

Dan telefoon
En spontaan
Alsof spiritueel
Wordt ik lichter

Mijn kook
Is goed en ik deel
Maar in gedachten
Met een ander

Het zal nooit zo zijn
Ik blijf
Opruimen

Han$ 2009

Bankje

Park en zon
Bankje en wandelaars
Ik zit en kijk
Zo nu en dan

Komt iemand naast
Me zitten
Ze vertellen
Levensverhalen

Herfstzon doet
Mijn laatste bruin
Hier en daar
Een rood blad

Mijn gedachten dwalen
Door land wat ik
Nog niet ken
Maar spoedig zal weten

Mij is de gedachte
Mij is de wetenschap
Die ik nog
Niet deel

Ik laat varen en
Kijk naar de kinderen
Die vrolijk
Op het gras spelen

Wat niemand weet
Is dat dit bankje
Mijn festival bankje
Altijd door mij bezeten

In de nacht
Voor het festival

Mijn bankje

Han$ 2009

Wild Water

Ongehoorde boten
Suizen door mijn hoofd
De golven
Wild en woest

Witte koppen
Gekliefd water
De boegen wit
Zeilen strak

Het want stevig
De wind noord
Mij haren wapperen
Staande op de dijk

Mijn bloed stroomt
Als nooit tevoren
Huiverend van zweet
Dat over mijn rug ruist

Aan de overkant
Van deze zee
Van liefde
Zie ik haar en

Wordt wakker
De boten blijven
Ik loop in een ochtendroes
De dijk nog af

En denk na

Han$ 2009

Dwang van Vrouw

Balkon en zon
Kijken en genieten
Dan komt het moois
Aangelopen

Blond zit ze
Één balkon naast me
En wil gelijk
De regie

Tekenend voor
Zekere vrouwen
Door onzekerheid
En verleden

Grenzen blijken dijken
Moeilijk te slechten
Niet wetend
Wat er achter zit

Zal wel zien
Waar het schip
Voorlopig
Blij onzeker

Het leven is mooi.

Han$ 2009

Windzand

Duin met helm
Blauwe stekels
Ruisende zee
Suizende wind

Zittend bruin
Door zon en wind
Mensen lopen
Ik zie niks

Vertroebelt door gedachten
Lezen mijn ogen de zee
Zie ik wat ik niet
Mag zien

Omdat mijn hoofd
Op hol
Niet helder of juist
Heel helder

Ergens in de verte
Zie ik toch
Lichtgevend haar
Haar op de grens

Van nat en droog
Van leven en zijn
En windzand
Sluit mijn ogen

Han$ 2009

Het laatste uur van de Nacht

Verdwaasd loop ik
Door het kraakpand
Mijn hoofd vol
Van verhalen

Wetend dat ik
Straks weer
Op moet treden
Bed lonkt leeg

Twee uur later
Dichterskostuum aan
De kou in
En mee in de groep

Publiek en artiesten
Lopen door elkaar
Ik zie haar niet
Loop achteraan

Eenzaam lik ik
Een herfstblad
De dauw smaakt
Als honing

Luister naar doorwrochte
Gedichten, wonderlijke
Gedachten uit
Andermans ziel

Eind van de route
Mijn beurt
Ik kijk vooraleerst
Niet op

Na eerste dichtsel
Wil ik mijn publiek zien
Zie haar staan
Zonlicht in haar blond

Ik ga door
Met de zekerheid
Van fijn
En open haard

Op het laatste uur van de nacht
Volgt altijd
De dag van de laatste bladeren
Dit jaar is

Elk blad voor ons

Han$ 2009

Dansen in de laatste zon

Het strand heet
De zee warm
Beetje verbrand
Maar rijk

Zij naast mij
Stilte in mijn hoofd
Zandkastelen
Iets van zout

Zon zakt
Eerst langzaam
Dan sneller
Ik kijk naar mooi

Het strijklicht
Verlicht haar lichaam
En ik denk
Aan dans

Pak haar hand
En leidt haar
Naar de vloedlijn
De eerste passen

Leiden tot
De laatste dans
Onder de
Zon

Han$ 2009

Kruistocht

Mijn zijn
Staat op zijn kop
Op de galerij
Spijkerbroek

Jong en mooi
Geheimzinnige
Amsterdamse
Glimlach, ogen

Stil in mij
En weten
Dat bezet
Kan niet anders

Ik luw
En werk door
Met nieuwsgierigheid
Naar mijn verleden

Vraag me af
Of ooit
Haar vrolijkheid
En mijn kunst

Bij elkaar komen
Voorlopig foto’s
En mijn wetenschap
Die me zwaar valt

Mijn kruistocht
Naar iets wat
Nooit zal zijn
Het verlangen is al mooi

Han$ 2009

Nooduitgang

Peins op steen
Voor me water
Rimpels van wind
En van denk op mijn voorhoofd

Alles passeert
Mijn leven tolt mijn hoofd
Ik zie de eenden
Witte en donkere

Stippen op het water
Zij hebben het
Antwoordt ook niet
Wat ik ook denk

Geen uitweg
Alleen het pad
Door het park
Waar mijn hart

Lopend zoek ik
Naar de uitweg
Waarvan ik weet
Dat hij niet bestaat

Duister omringt mij
Bankje boven aan de Kom
Sjekkie en mijmer
Later besef

De enige nooduitgang
Ben ikzelf

Han$ 2009