vrijdag 22 oktober 2010

Vier Weken

Zal ik straks
Vier weken
Niet meer
Kunnen schrijven

Niet meer internet
Niet meer bellen
Alleen zijn
In een groot bos

Vreemde mensen
Afzien
Twee op
Eén kamer

Eindeloos gepraat
Medicijnen
Wie is wie
Wat word ik

Mijn hoofd
Stormt heftig
Mijn lijf
Stribbelt tegen

Maar vraagt ook
En dus
Luister ik
En zal als

Zodanig handelen
Ik ze het wel, red het wel

Han$ 2010
Gepost door op

1 opmerking:

  1. Anoniem24 oktober 2010 om 13:17

    Een gedachte voor Hans,

    Wel schrijven,
    niet publiceren,
    Niet alleen zijn,
    maar zelf zijn.
    Niet afzien,
    maar omzien.
    Geen vreemde,
    maar ontmoeting.
    Geen eindeloos gepraat,
    maar eindelijk uitspreken.

    De storm luwt.

    Niets worden, maar *zijn*.

    Zijn,
    op de bodem van de ziel ligt je
    eigen ik.

    Altijd al,
    jou blauwdruk.

    Je hoeft het niet te zoeken, alleen maar te vragen.
    Je lichaam vraagt,
    je emotie vraagt,
    je verstand vraagt,
    aan wie?

    aan jou ziel,
    geef jij je ziel de ruimte voor antwoord?

    JIJ BENT.

    Je bent al gered.

    Worden wie je bent.

    ik ben die ik ben,
    IK BEN die IK BEN.

    Liefs en sterkte,
    tot
    lees ik wel weer

    BeantwoordenVerwijderen

Abonneren op: Reacties posten (Atom)