Ik wordt
Wakker
Naast haar
We eten
En knuffelen
Voor de laatste
Keer
Weten het allebei
Ik gooi
Mijn deuren open
En we lopen
Naar buiten
Wandelend
Hand in hand
Door het bos
Vallen onze bladeren
Al pratend
Lopen we door
En heel langzaam
Valt de stilte
Ik voel haar
Hand uit de mijn
Glijden
En weet
Dat het over is
Na een paar honderd meter
Laat ze me
Helemaal los
Zij links
Ik rechts
En ik loop
Naar huis
’s Avonds alleen
Naar bed
Han$ 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Bij jou hetzelfde verhaal dus Hans......
BeantwoordenVerwijderenSterkte en geluk, aai van Astrid.