De wand van
Liefde in mij
Is tegelijkertijd
Mijn berg
Vanuit het dal
Kijk ik omhoog
En weet
Lijkt onbedwingbaar
Moeizaam, paden
Dan weer terug
Hunkerend met de
Wetenschap
Deze dag komt
Nooit weerom
Schoenen uit
Tranen gedroogd
Morgen weer een berg
En weer opnieuw
Vechten tegen mijn
Gevoel, mijn ziel
In het duister tekent
Mijn wezen zich af
Hoog en
Onbereikbaar
Het is moeilijk
Want
Ik hou
Van mensen
Voor al mijn dierbaren
Han$ 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten